Aleko Konstantinow
Aleko Konstantinow | |
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1863 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Aleko Konstantinow (ur. 1 stycznia 1863 r. w Swisztowie, zm. 11 maja 1897 r. w pobliżu wsi Radiłowo) – pisarz bułgarski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował prawo w Odessie i tam też zetknął się z wielką literaturą rosyjską, zapoznał się m.in. z dziełami Puszkina, Lermontowa, Niekrasowa i innych pisarzy, co wpłynęło także na jego sposób odczuwania i postrzegania świata. Po powrocie do Bułgarii pracował jako sędzia i prokurator w sofijskim sądzie apelacyjnym, jednak ze względu na swój krytyczny stosunek do będącej u władzy partii konserwatywnej został odsunięty od pełnionych obowiązków. Poświęcił się pracy społecznej oraz literackiej, prowadząc przy tym własną kancelarię prawną. Był żarliwym krzewicielem turystyki i podróżowania; w 1895 założył pierwsze w Bułgarii towarzystwo turystyczne. Dużo tłumaczył, przede wszystkim z języka rosyjskiego, ale także francuskiego, sporo także pisał. Spośród jego pism z tego okresu warto wymienić notatki z licznych podróży, nowele oraz cięte felietony, demaskujące układy polityczne.
W roku 1889 zwiedził światową wystawę w Paryżu, a w 1893 – w Chicago, zaś doświadczenia z podróży opisał w książce Do Chicago i z powrotem. Dzieło to jest krytycznym spojrzeniem na Stany Zjednoczone, system polityczny tego kraju i zwyczaje jego mieszkańców. Książka zawiera także bardzo trafne obserwacje dotyczące demokracji amerykańskiej, a wiele spośród spostrzeżeń Konstantinowa nie straciło swej aktualności do dzisiaj.
Aleko Konstantinow był także znany jako humorysta i satyryk. W Bułgarii ogromną, nie gasnącą do dziś popularność zdobyła jego książka Baj Ganiu, w której autor kreśli żywą i wyrazistą postać podróżującego po Europie bułgarskiego parweniusza, który nie przebiera w środkach, pragnąc się wzbogacić.
W 1897 r. w czasie podróży powozem z Pesztery do Pazardżika z Michaiłem Takewem został zastrzelony przez mieszkańców wsi Radiłowo. Celem zabójców był Takew, a Konstantinow zginął przypadkowo.
Najsłynniejszą książkę Aleko Konstantinowa Baj Ganiu przełożył na polski Franciszek Korwin-Szymanowski (Warszawa 1986).
Jego imię upamiętnia Międzynarodowy Konkurs Literacki „Aleko” (Международния литературен конкурс „Алеко”), organizowany od 1966 przez redakcję satyrycznego tygodnika Styrszeł[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Międzynarodowy Konkurs Literacki „Aleko” (ang. • bułg.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opowiadania, felietony oraz dwie powieści Konstantinowa na stronie www.slovoto.bg
- Wybór opowiadań i powieść Baj Ganiu na stronie www.litclub.bg
- ISNI: 0000000108779686
- VIAF: 22183765
- LCCN: n83145654
- GND: 11898666X
- LIBRIS: vs684wzd32t9h19
- BnF: 13196303x
- SUDOC: 035557877
- NKC: xx0000533
- NTA: 069242038
- BIBSYS: 90190968
- CiNii: DA09824310
- Open Library: OL471006A
- PLWABN: 9810584140005606
- NUKAT: n2003023615
- J9U: 987007275764605171
- NSK: 000624063
- CONOR: 36629603
- ΕΒΕ: 170493
- LIH: LNB:Bg1h;=Bi
- Absolwenci i studenci Cesarskiego Uniwersytetu Noworosyjskiego
- Bułgarscy dziennikarze
- Bułgarscy poeci XIX wieku
- Bułgarscy prozaicy XIX wieku
- Bułgarscy podróżnicy i odkrywcy
- Bułgarscy satyrycy
- Bułgarscy wolnomularze
- Ludzie urodzeni w Swisztowie
- Ofiary zabójstw
- Pisarze związani z Odessą
- Pisarze związani z Sofią
- Urodzeni w 1863
- Zmarli w 1897